Tsjaikowskikade

U bevindt zich op de Tsjaikowskikade, de straat is vernoemd naar de Russische componist Pjotr Iljitsj Tsjaikovski (1840 – 1893). Tsjaikovski (vroeger ook wel met een ‘w’ geschreven) is de bekendste Russische componist uit de Romantiek. Hij staat bekend om zijn balletmuziek zoals de Notenkraker en het Zwanenmeer. En om zijn herkenbare en meeslepende melodieën zoals zijn eerste pianoconcert en de Ouverture 1812 (geschreven voor de overwinning van de Russen op Napoleon).

Hieronder kunt u de opening van het Piano Concerto no. 1 beluisteren, een uitvoering door het Berliner Philharmoniker met pianosolist Arcadi Volodos en onder leiding van dirigent Neeme Järvi in december 2010 (duur 3:20).

AvroTros over het eerste pianoconcert:

Het wordt beschouwd als het hoogtepunt van de 19e-eeuwse Romantiek: Pjotr Iljitsj Tsjaikovski’s ‘Pianoconcert nr. 1, op. 23’. De Russische componist begon in 1874 aan het driedelige grootse werk en voltooide het in het voorjaar van 1875. De muziek zit vol bravoure en tederheid, maar welk verhaal schuilt er achter de noten van het werk, dat in Tsjaikovski’s tijd veel kritiek kreeg te verduren?

Aarzelend en afgekraakt

Na het schrijven van vele orkestsuites, symfonieën en kamermuziek, was de succesvolle Tsjaikovski toe aan een nieuwe muziekvorm: het pianoconcert. Omdat het nog zo’n onbekend gebied was, begon hij vrij aarzelend en zonder al te veel zelfvertrouwen aan de eerste poging. Na de voltooiing nam hij het ‘Pianoconcert nr. 1’ ter beroordeling mee naar pianist Nikolaj Rubinstein, die het verschrikkelijk vond. Rubinstein maakte het werk met de grond gelijk: het was slordig, slecht geschreven en niet te herstellen. Tsjaikovski moest maar opnieuw beginnen. Die was het er op zijn plaats niet mee eens en beloofde plechtig nooit meer iets aan het werk te veranderen. En zo geschiedde.

Langzaamaan een klassieker

Pianist Hans von Bülow verzorgde de première van het ‘Pianoconcert’ in Boston, tijdens zijn tour door Amerika. Critici waren niet erg onder de indruk en het werk bleef dan ook lange tijd niet erg geliefd. Ook in Moskou werd het publiek er niet warm van. Maar het bleek een kwestie van wennen: het concert werd langzaamaan een klassieker en zelfs Rubinstein gaf later toe van mening te zijn veranderd.

Drie afwisselende delen

Het eerste deel van het werk – de ‘Allegro non troppo’ – is vrij nationalistisch, terwijl het tweede deel (de ‘Andantino simplice’) weer uiterst Frans klinkt. Tsjaikovski baseerde dit deel, met serene fluitsolo’s en walsjes, op een Frans wijsje. Het derde deel, de ‘Allegro con fuoco’, gaat weer een heel andere kant op – Tsjaikovski liet zich hiervoor inspireren door een Oekraïens volkswijsje. De piano gaat in dit laatste deel helemaal los, met krachtige en snelle noten.”

Componist

Пётр Ильи́ч Чайко́вский

Pjotr Iljitsj Tsjaikovski
(1840 - 1893)

Wist je dat 3

Wist je dat....
hij zijn eigen 1812 ouverture omschreef als: "hard en luid"? hij zei ook dat het een stuk was geschreven "zonder liefde en warmte".
Voor een uitvoering van het stuk zijn echte kanonnen en kerkklokken nodig, maar op de première waren die niet aanwezig.

Wist je dat 3

Wist je dat....
Pjotr graag brieven schreef?
Aan één vrouw (fan en sponsor Nadezhda von Meck) schreef hij er wel 1200.

Wist je dat 3

Wist je dat....
Tsjaikovski maar zes weken getrouwd was?
De enige reden dat hij überhaupt trouwde was omdat zijn -toen nog- vriendin dreigde met zelfmoord als ze niet zouden trouwen.

Vervolg van de route

Loop de Tskaikowskikade verder door, aan het einde van de straat slaat u rechtsaf de Brahmslaan in. Steek de straat over om direct de eerste straat links in te slaan. Dit is de Mendelssohnkade, de volgende stop in deze wandeling.